“ข้อจำกัดไม่ใช่ข้ออ้างในการล้มเลิกความฝัน เมื่อเราเชื่อในตัวเอง ก็จะสามารถก้าวข้ามข้อจำกัดได้” เป็นความคิดที่เกิดเมื่อได้พูดคุยกับ องุ่น-สุดารัตน์ เทียรจักร์ หญิงสาวที่เคยฝันอยากจะดำน้ำ ในวันนี้องุ่นไม่เพียงแค่ฝัน แต่เธอเป็นทั้งนักเขียน นักดำน้ำ นักเดินทาง และกำลังจะกลายเป็นผู้สร้างแรงบ
หลายคนอาจสงสัยว่า ‘นั่งวีลแชร์แล้วเป็นพยาบาลได้ด้วยเหรอ? ’ แต่เธอคนนี้พิสูจน์ให้เราเห็นแล้วว่าเธอทำได้
ตอนเรียนชั้นประถม เราอาจรู้จักใครสักคนที่อยู่ในห้องเรียนโดนเรียกว่า ‘ไอ้เอ๋อ’ ‘ไอ้บ้า’ หรือ ’ปัญญาอ่อน’
เราคงจะนึกออกอยู่ไม่กี่ที่ เมื่อพูดถึงร้านขายวีลแชร์คนพิการในไทยและหนึ่งในนั้นคงเป็นร้านที่หลายๆ คนรู้จักดีอย่าง “สยามนิชชิน” ที่มีวรยุทธ กิจกูลเป็นเจ้าของกิจการและเป็นผู้ที่ใช้วีลแชร์ทันสมัยเหล่านั้นเป็นคนแรกๆ ในเมืองไทย
ทีแรกเราอยากจะเล่าแค่โรงเรียนสอนคนตาบอดแม่สอด สถานที่ซึ่งพาเด็กๆ ที่มองไม่เห็นมาเรียนรู้ อบรมการใช้ชีวิต โรงเรียนซึ่งมีความคาดหวังจะส่งต่อโอกาสให้ไปถึงมือเด็กตาบอดที่อยู่ชายแดน เราอยากพาคุณไปดูวิถีชีวิต การเรียนรู้ในแบบของที่นั่นพวกเขาต้องเรียนเรื่องอักษรเบรลล์ การใช้ไม้เท้า การใช้ชีวิต ก่อนพวกเขาจะเข้าสู่สังคมของการใช้ชีวิตร่วมกับคนไม่พิการในโรงเรียนหรือว่าการ ‘การเรียนร่วม’ ถือเป็นหมุดหมายถัดไป
เธอ..สาวสวยวีลแชร์ในความทรงจำใครหลายคน เจ้าของใบหน้าสวย รอยยิ้มหวานกับตำแหน่งมิสวีลแชร์คนแรกของประเทศไทย วันนี้เรามีโอกาสนัดสัมภาษณ์อัพเดตชีวิตของเธอ “ ชมพู่ ภัทราวรรณ พานิชชา ” ย้อนกลับไปตั้งแต่เธอประสบอุบัติเหตุ และใช้เวลาปรับตัวจนสามารถกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างปกติ ต่อมาเธอก้าวสู่เวทีประกวดม
ภายในบ้านที่มีต้นไม้ล้อมรอบ ของเล่นชิ้นต่างๆ ถูกเก็บอย่างเป็นระเบียบในโซนห้องเล่น โต๊ะและเก้าอี้เล็กๆ ถูกจัดแจงเป็นพื้นที่สำหรับงานศิลปะ เมื่อเดินสามสี่ก้าวออกมานอกตัวบ้านเป็นลานจอดรถเล็กๆ ที่ถูกดัดแปลงเป็นพื้นที่สันทนาการ มุมบ่อทราย เล้าไก่ และแปลงผักน่าจะเป็นเครื่องยืนยันได้ดีว่า พื้นที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ที่เคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
เป็นครั้งแรกที่เราเกริ่นไม่ได้ว่าจะคุยกับใคร ครั้งนี้มีความจำเป็นที่เราต้องปิดหน้า และปิดชื่อผู้ให้สัมภาษณ์ ด้วยหน้าที่การงานของเธอ ‘ไซด์ไลน์’ ยังไม่ใช่อาชีพที่สังคมยอมรับและอย่างที่รู้ๆ กัน พวกเธอยังไม่ถูกยอมรับในทางกฎหมาย เรานัดเธอมาคุยกันแถวร้านกาแฟในปั้มน้ำมันแห่งหนึ่ง แทนที่จะเป็นพ
คุณคิดว่าคนพิการทำอาชีพอะไรได้บ้าง ?
บนรถไฟฟ้าบีทีเอสในช่วงเวลาที่คนกำลังแน่นขนัด ผู้โดยสารวีลแชร์คนหนึ่งคุยโทรศัพท์เสียงดัง “ลงไหนนะ สถานีนานา ตรงนั้นไม่มีลิฟต์ไม่ใช่เหรอ แล้วกูจะลงยังไง” สิ้นสุดเสียงโทรศัพท์ผู้โดยสารคนเดิมก็หันไปถามคนที่ยืนข้างๆ แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบที่น่าพอใจ อีกเสียงของผู้โดยสารดังมาจากไกลๆ เพื่อยืนยันว่านานาไม่มี