แต่ละประเทศมีสิทธิขั้นพื้นฐานให้ประชาชนในประเทศแตกต่างกันไป ไม่ว่าจะสิทธิในการศึกษา สิทธิการเข้าถึงการรักษาพยาบาล การอำนวยความสะดวกในการเดินทางด้วยขนส่งมวลชนต่างๆ แม้กระทั่งสิทธิในการที่จะประกอบอาชีพเพื่อเลี้ยงตัวเอง ไม่เว้นแม่แต่คนพิการ
ฉัตรชัย อภิบาลพูนผล ผู้ก่อตั้งบริษัท ‘กล่องดินสอ’ ผู้ตั้งคำถามกับการ ‘ให้’ ได้ริเริ่มเส้นทางธุรกิจแบบท้าทายสังคมบนฐานความคิดที่ตั้งคำถามกับคุณค่าของการให้เปล่า
ในมุมมองของเธอในฐานะของผู้ประสบอุบัติเหตุจนได้รับความพิการ เธอคิดว่ามีคนพิการอีกหลายคนที่อยากกลับไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างที่เคย แต่พวกเขาไม่สามารถทำได้เนื่องจากสิ่งอำนวยความสะดวกที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตของคนพิการในประเทศไทยยังมีไม่เพียงพอ และที่มีอยู่ก็ถูกออกแบบมาอย่างหละหลวมไม่สามารถใช้งานได้จริง
เราอาจเรียก มอร์แกน ฮาร์ทแมน ว่าแรงบันดาลใจ หรือผู้จุดประกาย ซึ่งมอร์แกนไม่เข้าใจความหมายของมันเท่าไรนักเพราะภาวะออทิสซึม แต่ความสามารถในการยิ้มผ่านทางร่างกาย
เขาผู้กลายเป็นคนพิการหลังจากประสบอุบัติเหตุรถชน ร่างกายตั้งแต่ราวนมลงไปใช้การไม่ได้ ซ้ำร้ายยังถูกคนรอบข้างลิดรอนสิทธิในการเลือกและตัดสินใจจนกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง แต่โชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อจู่ๆ เขาค้นพบวิธีที่จะทำให้ชีวิตของเขากลับคืนสู่สถานภาพเดิมอันปราศจากความพิการมาเป็นอุปสรรค และเมื่อความพิการรักษาได้ด้วยการรักษาใจ คนพิการจึงเป็นเจ้าของ‘ชีวิตอิสระ’ได้โดยไม่ต้องรอปาฏิหาริย์!
Thisable TALK งานทอล์คและเปิดตัวเว็บไซต์ Thisable.me ชีวิตคนพิการต้องเลือกได้ เล่าประสบการณ์ถูกสังคมยัดเยียดความพิการแบบไทยๆ โจทย์งานออกแบบต้องเริ่มจากอยู่ร่วมกันให้ได้ เปิดละครพัฒนาผู้พิการ ในยุคที่ความบันเทิง “เท” คนพิการไว้ข้างหลัง นักแสดงตาบอดชี้ ทางแก้มีหมด เหลือแต่เปิดใจคุยกัน ติดโทรโข่งให้ความพิการ ใช้ “โรคของเรา” สร้างความรู้ให้สังคม
อุบลราชธานี — ในเช้าหลังฝนตกกลางเดือนพฤษภาคมปี 2546 ชายวัย 32 ปีจากบ้านทุ่งเสด็จ ตำบลโดมประดิษฐ์ อำเภอน้ำยืน เดินตามหลังน้องชายขึ้นไปบนภูเขาใกล้หมู่บ้านซึ่งเป็นบริเวณพรมแดนระหว่างประเทศไทยและกัมพูชา เพื่อไปหากบและหน่อไม้ตามปกติวิสัยของเขาและคนอื่นๆ ในหมู่บ้านแถบนี้
จะเจ๋งขนาดไหน ถ้าแค่คิด แขนขาของเราก็ทำงาน โดยไม่ต้องออกแรงนึกๆ แล้วคงเหมือนภาพยนตร์ Sci-fi ที่เคยดู ตัวละครมีพลังจิต ยกนั่นยกนี่อย่างไม่มีสาเหตุนอกจากจะบันเทิง อย่างไม่มีสาเหตุแล้ว ใครจะไปรู้ว่าเทคโนโลยีนี้ ยังอาจช่วยให้คนพิการที่ไม่สามารถขยับแขน ขา หรือส่วนอื่นๆ ได้กลับมามีชีวิตผ่านการใช้สัญญานสมอง เพื่อควบคุมการทำงานคอมพิวเตอร์ได้ด้วย พ่างงง แค่ฟังก็เท่แล้ว
