Skip to main content

การเรียกรวมกลุ่ม ตั้งแถว และออกเดินมักเป็นขั้นตอนพื้นฐานในการจัดตั้งขบวน เพื่อเคลื่อนไหวประเด็นเพื่อต่อสู้เรื่องสิทธิ แต่สำหรับคนที่มีข้อจำกัดทางร่างกาย หรือคนพิการล่ะ การเคลื่อนไหวแบบนี้เอื้อให้พวกเขาเข้าร่วมได้หรือเปล่า

โดยทั่วไปความรุนแรงของกลุ่มผู้ประท้วงมักขึ้นลงตามอุณหภูมิของการประท้วง อย่างไรก็ดีเมื่อเราเรียกการประท้วงว่า การมีส่วนร่วมของคนหลายกลุ่ม นั่นแปลว่าสภาพแวดล้อมจะต้องเอื้อให้คนหลายคนเข้าร่วมได้ แต่กลับพบว่า กลุ่มคนพิการ มักเป็นกลุ่มที่ไม่ค่อยถูกนับเข้าร่วม

จากเหตุผลข้างต้น มีหลายปัจจัยที่ทำให้การเคลื่อนไหวนั้นสะดวกสำหรับทุกคน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพื้นที่ การเข้าถึง ห้องน้ำและอื่นๆ หรือแม้แต่พื้นที่ปลอดภัยเมื่อต้องการนั่งพักสำหรับคนที่ไม่สามารถยืนได้นาน และนี่คือ 5 สิ่งที่อาจทำได้แบบง่ายๆ

ในทุกๆ การเดินขบวน ต้องมีทางเลือกอย่างหลากหลาย

ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถเดินขบวนได้ บางคนมีปัญหาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว และอาจจะได้รับอุบัติเหตุหากพวกเขาเข้าร่วมในกิจกรรมที่ไม่เอื้อ การแลกเปลี่ยนไอเดียและวางแผนร่วมกัจึงเป็นส่วนสำคัญ

ระวังคำพูดที่มีท่าทีเชิงเหยียดคนพิการ

แม้จะเป็นที่รู้กันว่า ไม่ควรใช้คำที่มีท่าทีเหยียดหรือดูถูกความพิการ แต่นี่ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะคำจำนวนมากที่ถูกใช้กันในเชิงลบทั้งในแง่ของวัฒนธรรม ประเด็นทางสังคม หรือแม้แต่เรื่องการเมืองนั้นก็มักผสมปนเปไปด้วยถ้อยคำ และท่าทีที่ดูถูกความพิการอยู่เสมอ

เลือกใช้แต่พื้นที่ที่เข้าถึงได้

เมื่อต้องหาสถานที่จัดงาน หลีกเลี่ยงพื้นที่ที่ไม่มีทางลาด หรือมีอุปสรรคขึ้นลลงตามทางบนถนน เพื่อเอื้อให้คนที่ใช้วีลแชร์สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างสะดวก อย่ามองเพียงแค่เรื่องราคาของพื้นที่ แต่ต้องมองว่า พื้นที่นี้เอื้อให้คนทุกคนสามารถใช้ร่วมกันได้หรือเปล่า

ห้องน้ำก็เป็นอีกส่วนที่ต้องใช้ได้โดยทุกคน ประตูต้องใหญ่พอที่คนที่มีอุปกรณ์ช่วยเหลือ หรือวีลแชร์จะเข้าได้สะดวก และต้องมีพื้นที่นั่งเปลี่ยนเสื้อผ้า สำหรับคนที่ไม่สามารถยืนได้นาน

ทำให้ที่จัดงานนั้นใกล้กับห้องน้ำ

เนื่องจากคนพิการมีความต้อองการที่แตกต่างกัน หลายคนจำเป็นจะต้องเข้าห้องน้ำบ่อย ขณะวางแผนการรวมตัว จึงควรวางแผนให้สถานที่จัดงานอยู่ใกล้กับห้องน้ำไม่เกิน 1 ช่วงตึก

ต้อนรับคนใช้วีลแชร์และหาอาสาสมัครช่วยเข็น

เมื่อต้องเดินขบวน คนใช้วีลแชร์หลายคนไม่สามารถเข็นตัวเองเป็นระยะเวลานานๆ ได้ จึงจำเป็นที่จะต้องหาอาสาสมัครเพื่อช่วยเข็นพวกเขา และอย่าเพียงแค่เข็นพวกเขาตามขบวนด้านหลัง ซึ่งจะเห็นแต่รักแร้และบั้นท้าย แต่ต้องทำให้เขาอยู่ในขบวนมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ดีที่สุดคือพยายามให้พวกเขาเข้ามาอยู่แนวกลางแถวหน้า โดยเฉพาะในการเดินขบวนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องสุขภาพและความพิการ

การแสดงออกนี้ไม่เป็นเพียงแค่การพูดถึงเรื่องความพิการ แต่ยังแสดงให้เห็นถึงความเท่าเทียมที่แท้จริง สิ่งสำคัญคือต้องระลึกว่า ขบวนที่มีคนพิการนี้ไม่ใช่การเดินที่แปลกหรือน่าตกใจ แต่เป็นเพียงความแตกต่างหลากหลายของคนในสังคมเท่านั้น

 

แปลและเรียบเรียงจาก

http://www.huffingtonpost.com/entry/5-ways-to-make-protests-accessible-and-truly-include-disabled-folks_us_58acac38e4b02eb3a9832c78