คิดมาก | ในความรักไม่มีใครที่สมบูรณ์แบบ

เราต่างตามหาความสมบูรณ์แบบ ทั้งในความสมบูรณ์แบบของตัวเอง และความสมบูรณ์แบบของผู้อื่น

เราทุกคนอยากเป็นคนที่สมบูรณ์แบบในทุกๆ ด้าน เป็นคนที่ปราศจากข้อบกพร่องในเรื่องใดๆ

ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว เราทุกคน, ทุกคนบนโลกใบนี้

ไม่มีสักคนที่สมบูรณ์แบบไปทุกอย่าง

เราทุกคนต่างมีบาดแผล ร่องรอย ความชำรุดบกพร่อง ในสิ่งที่แตกต่างกันออกไป

จนอาจพูดได้ว่า ความไม่สมบูรณ์แบบเป็นส่วนหนึ่งของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่ามนุษย์คนนั้น จะเป็นคนพิการหรือไม่

---

ถ้าเรามองในมุมนี้ มุมที่ว่า จะคนพิการ หรือคนไม่พิการ เราก็ต่างมีความชำรุดบกพร่องในตัวเองไม่ต่างกันเลย โดยความชำรุดบกพร่องนั้น อาจไม่ต้องเป็นเรื่องของสภาพร่างกายเลยก็ได้

ดังนั้น ไม่ว่าเราจะนิยามคนหนึ่งคนไว้ในสถานะใด แท้จริงแล้ว เราทุกคนเหมือนกัน คือเราต่าง มีจุดที่’ต่าง’ และผิดไปจากคนอื่นเหมือนกัน

ความรักเป็นเรื่องสากล ผมเชื่อว่า เราทุกคนไม่ว่าจะอยู่ในสภาพร่างกายแบบใด มีความคิด ความเชื่อ หรือเติบโตมาในสิ่งแวดล้อมแบบไหน

เราต่างมีหัวใจที่จะรักใครสักคน เป็นทั้งผู้ที่พร้อมจะมอบความรัก และผู้ที่จะรับความรัก

ส่งต่อ ปลูก และดูแลให้ความรักนั้นเติบโต

เพื่อที่จะดูแลหัวใจกันและกัน

ในความรัก การที่ความรักจะเริ่มต้นได้ เราต้องยอมรับกันให้ได้ก่อนว่า ไม่ว่าเราเป็นใคร ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ

เราต่างก็มีความบกพร่อง ที่อยากให้คนที่เรารักมาเติมเต็ม และยอมรับในสิ่งที่เราเป็น

ส่วนคนที่เรารักเขา เขาก็คงมีรอยแผล ความบกพร่อง ที่อยากให้เราดูแล และยอมรับในสิ่งที่เราเป็นเช่นกัน

เพราะเมื่อไหร่ก็ตาม ที่เราคิดเอาว่า เราสมบูรณ์แบบ หัวใจเราจะปิด ไม่ยอมรับความคิดเห็นของอีกคน

และเมื่อไหร่ก็ตามที่เราคาดหวังว่าคนที่เรารักจะสมบูรณ์แบบ เราก็จะมีแต่เสียใจ ผิดหวัง เพราะอย่างที่บอก ไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปทุกเรื่องจริงๆ

ความรักจึงต้องเริ่มต้นจากจุดนี้ เริ่มต้นจากความเข้าใจกัน ว่าเรา ว่าเขา ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ

และนั่นคือเหตุผล ที่เราจะมาเติมเต็มหัวใจกันและกัน