เราพบกับเพลง- อธิษฐาน สืบกระพันธ์ ในงานเสวนาเรื่องเพศอีเวนท์หนึ่ง สาววัย 18 ปีคนนี้ นั่งวีลแชร์ไฟฟ้าขึ้นไปพูดเรื่องเพศแบบแซ๋บๆ บนเวที วันนั้นเธอเล่าว่า เธอเป็นคนที่เพื่อนเลือกที่จะปรึกษาเรื่องเพศ เช่น มีอะไรกันแล้วจะท้องไหม ป้
“เราคุยกันทางโทรศัพท์ น้องชายเป็นคนคุย ผมไม่ได้คุยเอง (หัวเราะ) คุยกันมาอาทิตย์กว่าๆ ก็ไปรับมาอยู่ด้วย ขอเขามาแต่งงานเป็นเมีย ก็บอกไม่ถูกว่าเขาน่ารักตรงไหน ชอบเขาที่เขาขยัน ตื่นเช้าทำงานบ้าน ดูแลลูก ตอนพาไปให้อาดูตัว อาก็บอกว่าอยากได้ก็เอา ก่อนหน้านี้เคยพาไปให้อาดูหลายคน อาก็บอกว่า คนนี้ตื่นสายขี
ทำไมเราถึงนึกไม่ค่อยออกว่า คนพิการมีชีวิตคู่กันอย่างไร เขาจะมีลูกกันไหมนะ หรือเขาจะเคยมีแฟนกันบ้างหรือเปล่า ฯลฯ นี่อาจสะท้อนถึงคำพูดที่ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ‘เพศและความพิการ’ มักถูกแยกขาดออกจากกันโดยสิ้นเชิง คนพิการหลายคนไม่เคยเรียนรู้เรื่องเพศ บ้างก็โดนกีดกันให้อยู่ห่าง บ้างก็หวาดกลัวเพราะความไม
ฉายอคติสังคมมองคนพิการไร้เพศ ไม่ยอมให้ความรู้เรื่องเพศ แต่หญิงพิการกลับเป็นเหยื่อคุกคามทางเพศมากกว่าผู้หญิงทั่วไป 1.5-10 เท่า ซ้ำหญิงพิการหลายรายถูกจับทำหมัน ตั้งคำถาม-พวกเธอมี ‘สิทธิ’ ในเนื้อตัวร่างกายมากแค่ไหน